Akka naar Elburg
Vorige week kwam Frans vertellen dat ze pech hadden met de motor. De keerkoppeling deed het niet meer. Marco was er al bij geweest: de Akka zou misschien uit het water moeten. In Makkum was er pas in februari 2025 plaats op de werf. Dat duurt te lang, dus de Akka het liefst in Elburg bij jachtcenter Elburg op de wal. Maar dan moest de Akka, zonder gebruik motor, naar Elburg varen.
We spreken af dat Frans en Ans de boot in Makkum met een sleepje de haven uit gaan varen en dan zeilend naar Urk. Wij met de Belinga naar Urk en samen, slepend, naar Elburg.
Nu nog wachten op gunstige wind. In eerste instantie was zaterdag 26 oktober D-day, Alleen in het weekend kon er niet gesleept worden. Dan maar zelf met het rubberbootje slepen en/of duwen.
Donderdag haalt Frans ons buitenboord motortje op. Ons plan is om vrijdag te gaan varen en dan overnachten in het IJsseloog en dan zaterdag richting Urk en verder om de Akka op het IJsselmeer op te pikken.
De plannen zijn weer veranderd. Zaterdag is de wind toch niet gunstig, Het wordt zondag. Wij besluiten om toch op vrijdag te gaan varen. Er wordt dit weekend prachtig mooi weer voorspeld. Dus vrijdag op weg. Het is mooi weer, we besluiten om door te varen naar Urk en daar te overnachten. Zaterdag zien we dan wel of we op Urk blijven of verder gaan.
Eenmaal afgemeerd aan de strandkant zien we Jaap en Karin binnenkomen, die aan de overkant in een box gaan liggen. Hun nieuwe boot hebben we nog niet gezien en we lopen om de haven heen , bezichtigen de boot, prachtig en wat een ruimte en een uitrusting met alles erop en eraan, drinken samen een paar biertjes. Als we bij Jaap en Karin zitten komt de EB 29 binnen, die op weg is naar Workum om daar aan de wedstrijd mee te doen. Op de terugweg kopen we een frietje met, die we al lopend opeten.
Op zaterdag wordt er weinig wind voorspeld en we besluiten naar Enkhuizen te varen, zodat we zondag, ook niet veel wind voorspeld, Ans en Frans een stukje tegemoet kunnen varen. In Enkhuizen meren we af in de gemeentehaven. Elvira loopt de stad in en op de terugweg ziet ze dat het pand van het Kleine café is verkocht en is afgesloten. Betalen van het havengeld gaat via een QR code en het internet. Net als in Urk zijn we € 30,- kwijt. We zitten nog even in het zonnetje en als die weg is gaan we naar binnen om te eten, boekje lezen, spelletje doen en naar bed.
Zondagmorgen praten we even bij met de havenmeesters van dienst die we nog kennen van de tijd met de Zeelandia. Dan lijnen los en richting Stavoren.
Ondertussen zijn Ans en Frans met het rubberbootje op weg in het havenkanaal van Makkum. Daar hadden ze ook de nacht doorgebracht. Frans in de rubberboot duwt de Akka. Aan het eind van het kanaal kunnen ze de zeilen hijsen. Het gaat niet hard, want er staat weinig wind. Boven Stavoren hebben we contact via de app en de AIS. Als we dichtbij zijn knopen we de Akka achter de Belinga en dan kan Frans de zeilen binnenhalen. In eerste instantie zit de fok vast, maar later is dat probleem opgelost.
Als de zeilen gestreken zijn en het meer bijna zonder golven nemen we de Akka langszij. Dat hadden we achteraf beter iets later kunnen doen, want er kwamen steeds meer golven, maar met extra draadjes en stootwillen gaat het goed, behalve als Frans een lijn uit de verhaal klam wil halen en de Akka een eigen wil krijgt, maar na enig sjorren gaat het varen best wel goed. In Urk varen we samen naar binnen en leggen aan bij het strandje.
’s Avonds gaan we op uitnodiging van (Fr)Ans eten in het Achterhuis. ’s Middags bij het bespreken had Frans een tafel bij het raam besteld, niet in de gaten dat de wintertijd was ingegaan en het dus al vroeg donker is en niets te zien uit het raam. Heerlijk alle vier sliptongetjes gegeten. Na nog even bij elkaar aan de koffie met whisky en bruine suiker, zonder slagroom, weer naar de eigen boot. Morgen om half tien de Ketelbrug , dus kwart voor negen los. Dat wordt op zondag wel vroeger, want er staat meer verkeerde wind dan voorspeld, dus we moeten eerst een stuk opsteken en dan naar de Ketelbrug. De Akka wordt achter de Belinga op sleeptouw genomen en we beleven een zuur uurtje met wind en regen, maar we weten weer dat we de koelbox vast moeten knopen en niets op het aanrecht moeten laten staan….
Na de Ketelbrug wordt het gelukkig rustiger, maar we blijven de Akka slepen. Eerst de afspraak tot aan de Reevesluis, maar nadat Rien ons gewaarschuwd had voor een niet zo relaxte brugwachter, toch maar voor de Roggebotbrug aan elkaar genoopt en samen onder de brug door met een vriendelijke brugwachter. Ook de Reevesluis ging soepeltjes.
In Elburg meren we de Belinga af aan de lange steiger. Elvira stapt op de Akka en Frans in het rubberbootje en met behulp van een aardige buurman meren we de Akka af in hun box. Frans brengt Elvira terug naar de Belinga en wij brengen de boot naar onze eigen box. Macrameeën de vislijntjes en drinken met ons vieren nog een biertje op de Belinga. Blij en opgelucht dat de Akka in Elburg ligt .
